एकिकृत विद्यार्थी गुण चक्रका

 कसरी बितिरहेको छ दिन ?
 अहिले संस्थापक सदस्य भएको कारणले गर्दा अफिस जानुपर्छ र बेलावखत कम्प्युटर जान्छु ।
ख्तपाई त एकिकृत विद्यार्थी गुण चक्रका संस्थापक सदस्य हुनुहुन्छ हाल के कस्ता कार्यक्रम हुदैछ ?
खास अहिले त्यस्तो कार्यक्रम गरिएको छैन तर गर्ने तयारीमा छौ । आज भन्दा अगाडि गुणस्तरीय शिक्षा विकाशको निम्ति कार्यक्रमहरु गरियो ।

ख्एकिकृत विद्यार्थी गुण चक्र हटाउने कुरा थियो नि ?

यो कुरा सत्य हो ।यदी विद्यार्थीहरुको लापरबाही र वेवास्ता हुन्छ भने ।

ख्यो संस्थालाई संरक्षण गर्न के गर्नु पर्छ ?

विद्यार्थीहरुमा एकता हुनु पर्छ र सकारात्मक विचार लिएर शिक्षा क्षेत्रलाई विकास गर्नु पर्छ ।

ख्यो संस्थाले विद्यार्थीहरुको समस्या के कस्तो समाधान गर्न सकेको छ ?

यो संस्थाले विद्याथीप्रति हुने अमानविय ब्यवहार नैतिकहीन क्रियाकलापलाई निरत्साहित गरी विद्यार्थीहरुको समस्यालाई राष्ट्रिय देखि लिएर अन्तराष्ट्रिय अधिवेशन सम्म लगेर समाधान गरेको छ ।

ख्कति विद्यार्थीहरुको गुनासो छ नि ?

गुनासो आउनु स्वभाविककै हो । किन भने जुन रुपमा कार्यक्रम हुनु पथ्र्यो त्यही रुपमा भएको छैन र यसको प्रमुख कारण कारितासले बजेट आवश्यता अनुसार नदिएको हुनाले हो ।

ख्शौक्षिक गुणस्तर कम हुनका के कारण देख्नुहुन्छ ?

मुख्य त तेस्रो मुलुक पुर्नवास हो त्यस पछाडी अभिभावक कमजोडी, गुणसस्तरीय शिक्षण तालिम पर्याप्त रुपमा नहुनु र विद्यार्थीहरुको लापरबाही ।

ख्यो संस्था २००८ मा स्थापना भएता पनि २०१० सम्म आईपुग्दा पनि किन विद्यार्थी मा“झ राम्रो स्थापित हुन सकेन ?

यो संस्था विद्यार्थीहरुको नकारात्मक दृष्टिकोणले गर्दा र गुणस्तरिय शैषिक विकासको विषयमा तालिम लिए पछाडी साथीहरु सक्रिय नहुनाको कारण हो ।

ख्अन्त्यमा के भन्नु हुन्छ ?

स्कूल स्थापना भएको सोह्र÷सत्र वर्ष भयो तर यति समय सम्म कुनै पत्रपत्रिका विद्यार्थीको प्रयासबाट प्रकाशनमा ल्याइएको थिएन । आज आएर खबर मासिक पत्रिका निकालिएकामा म आफै पनि गौरव गर्छु र यसलाई संरक्षण गर्न र निरन्तरता दिनको लागि विद्यार्थी, शिक्षक, अभिभावक, बुद्धिजिवी र युवा वर्गहरुले सधै सल्लाह, सुझाव, प्रतिकृया र सहयोग गर्नु पर्छ ।

कलाले कहिल्यौ धनी, गरिव, जातपात, शरणार्थी भन्दैन ।

भुटानी शरणार्थी शिविर गोल्धापको सेक्टर बि÷२ छोप्रा नम्बर ६४ बताउने भुटानी चित्रकार काशी कडेल आज भन्दा ६ बर्ष अगाडी नै इफाका भुटानमा संग्लन थिए । चित्र कसरी कोर्नु पर्छ भन्ने अभ्यास धेरै भएका कडेलसंग खबरले गरेको जम्काभेट ।

दिनचर्या कसरी विताइ रहनु भएको छ ?

–अहले म, आठ दिने फाइन आर्ट र व्यानर लेखन तालिममा आएको थिए । मेरो दिनचर्या घरमा हुँदा चित्र बनाएर र मार्सल आर्टको प्रशिक्षणमा नै वित्छ ।

हाल सम्ममा कुन–कुन क्षेत्रमा काम गर्नुभयो ?

–म धेरै क्षेत्रमा आवद्ध त छैन तर पनि आर्ट मार्सल आर्ट र जिम्न्यास्टिक मा धेरै नै रुचि राख्छु । तर मलाई डान्स र अभिनयमा पनि त्यति नै रुचि राख्छु ।

शरणार्थी समुदायबाट कलाकारिता क्षेत्रमा लागि पर्नुभएको छ, आफन्त र समावबाट कस्तो प्रेरणा र सहयोग पाउनु भएको छ ?

–आफन्त र समाजबाट एकदमै सहयोग मिलेको छ । मलाई विशेष गरि परिवार र क्षबअब क्ष्लकतचगअतयचक बाट धेरैनै साथ पाएको छु ।

तपाइको विचारमा कला के हो ?

–कला एउटा महासागर हो जसमा धेरै कलाकारहरु पौडिरहेका हुन्छन् । जति धेरै कलाकार भए पनि कलाको कमी हुँदैन । जो यो विद्यामा लाग्छ ऊ त्यसमा एकदमै भिजेर लाग्यो भने मात्र उसले कलाको महत्व वुझ्छ ।

शरणार्थीहरु किन लामो समय सम्म एकै क्षेत्रमा रहिरहदैन ?

–मलाई त्यस्तो लादैन । कलाले कहिल्यै धनी, गरिव, जातपात, शरणार्थी भन्दैन । जसले इच्छा र परिश्रम गर्छ ऊ शरणार्थी त के विश्वसमुदायमा पनि सजिलै टिक्न सक्छ ।

कलाकारिता र शौक्षिक क्षेत्रलाई विकास र निरन्तर दिन के गर्नु पर्छ ?

–जो कहिले पनि कला र शैक्षिक क्षेत्रलाई विकास गर्न त्यसमा भिजेर काम गर्नुपर्छ । धेरै परिश्रम र निरन्तरता गरियो भने कलाको छिट्टै विकास हुन्छ । कलामा मात्र हरेक क्षेत्रमा सफल बन्न निरन्तरचा अति आवश्यक छ ।
अन्त्यमा ?
–कलाको सम्मान गरौ कलाकारलाई माया गरौ उनिहरुलाई प्रोत्साहन दिऔ र कला मदैन, श्रृजना रित्तिदैन कलालाई सधै माया गरौ ।

जय होस्

हेम गिरी

संसार गोलो छ एक न एक दिन मानिस मानिसमा परिवर्तन आउन स्वभाविकै हो । आज भन्दा केहि समय अगाडि कसैको साहरामा बाच्ने मानिसले आज जसलाई मार्न खोज्छ यो सबै संसार गोलो भएको कारणले गर्दा हो । मानिसको परिवर्तन सँगै राम्रो कुरा कसैको जीवनमा बसेर नराम्रो कुरा भाग्छ भने कसैको जीवनमा नराम्रो कुरा बसेर राम्रो कुरा भाग्छ । साथी हो जीवनको स्रोत हुनु भनेर जीवनमा अगाडी बढ्ने ब्यक्तिले एक एक दिन धोका खाएर संसारको परिभाषा बुझन सक्छन् । कुनै ब्यक्ति त साथी बिना पनि यो पापी संसारमा बाँच्न सक्छन केही कोहि कसै त साथी नभए यो पापी संसारबाट विदा लिन्छ आफैले सबै कुरा जाने पछि अरुलाई सिकाउनु पनि अधिकाशं संसारको ब्यक्तिहरु अगाडी आउदैनन् । कुनै जान्ने ब्यक्तिले सिकाएको बेलामा पनि अधिकांश संसारका ब्यक्ति मैले जानेको छु किन सिकाएको भन्दै उसलाई दास बनाउने कार्य गर्छन ।

नारी जातीको पनि कुरा गरौ । सबैलाई थाही छ उसको त न थर हुन्छ न त जात नै तर उसको लोग्नेको चै जात र थर हुन्छ । नारी जता गयो त्यतै थरको र जातको पुरुषसंग जान्छन् ती नारीहरु । त्यही पुरुषको थरमा र जातमा बोलाईन्छ । पुरुषहरु एउटी नारी लेखक होइन बेश्या भएको नै मन पराउछन् तर एउटा नारी एक रोटीमा आफ्नो शरिर बेच्न पनि पछि पर्दैनन् । उसले आफ्नो आशु र रगत पनि पुरुषका लागि नै बगाइरहेकी हुन्छिन् तर पुरुष भने.......। यो सबै कुरा संसार गोलो भएको कारणले हो ।

कसैको साहराले म ठूलो हु भन्ने र मैले गर्दा उ ठूलो भएको हो भन्नु सबै संसार गोलो भएको कारणले गर्दा हो । शिविर सचिवको चुनाव पनि नजिकिदै गइरहेको छ । शिविरमा चामल नपाएर भोकै बस्ने अधिकांश शरणार्थीहरु पनि छन् । पहिलो चोटी आफूलाई सानो ठानी अरुलाई पनि सानो ठानौ । नत्र केहि आउन सक्छ साता तिनाबाट । साना तिना ब्यक्ति पनि ठूलो ब्यक्तिहरुले मलाई नमस्कार गर्नु पर्छ नत्र उसलाई केहि गर्छु भनेर आफ्नो मन दुखाउनु हुदैन । त्यी ठुलाबडाले त नमस्ते भन्छन् नी तपाई हामी जस्ता सानातिनाले नमस्कार भने पछि ठुलावडाले पनि खाए–नखाए गिच भनेर सानातिनालाई भन्न मिल्दैन सानातिनाले पनि ठुलावडाले नमस्ते गरेन्न भनेर नमस्कार नै गर्न छोड्नु मिल्दैन । सानातिनालाई पनि स्थान दिऔ केहि नयाँ कुरा त्यी सानातिनाले पनि गर्छन । सानातिनामा ब्यक्तिलाई होच्याउने कार्य ठुलाबडाबाट नहोस् । अन्त्यमा ठूलावडाको जय होस्

मुस्लिम धर्म मान्ने मुलकको पहिलो महिला प्रधानमन्त्री

बनेजिर मुस्लिम धर्म मान्ने मुलकको पहिलो महिला प्रधानमन्त्री पनि थिइन् । दक्षिण एसियाली क्षेत्रीय सहयोग संगठन (सार्क) का अहिलेसम्म १४ वटा शिखर सम्मेलन भए, ती सम्मेलनमा भाग लिने पहिलो महिला प्रधानमन्त्री उनी नै थिइन् । उनका पिता नाम जुल्फकर अलि भुट्टो हो उनी पितामाताकी पहिलो सन्तानको रुपमा २१ जून, १९५३ मा जन्मिएकी थिइन् । जुल्फकर र नुसरतका दुई छोरा र दुई छोरी जन्मिएका थिए । बेनजिरले हावर्ड विश्वविद्यालय र अक्सफोर्डमा पढ्ने मौका पाइन् । बेनजिरलाई सन १९७७ देखि सन् १९८४ सम्म घरमा नै नजरबनदमा राखियो । उनी देशबाहिर पनि बसिन् । न.् १९८६ मा देश फर्किइन् । उनको विवाह सन् १७ डिसैम्बर, १९७८ मा सिन्धी व्यापारी परिवारका आसिफ अलि जर्दारीसँग भयो । जर्दारी र बेनजिरका एक छोरा र दुई छोरी जन्मिए र १६ नोभेम्बर १९८८ देखि अगस्ट १९९० सम्म पहिलोपटक बेनजिर पाकिस्तानकै पहिलो महिला प्रधानमन्त्री भइन् । १४ नोभेम्बर १९९३ म ा बेनजिर दोस्रो कार्यकाला लागि पनि प्रधानमन्त्री भईन् । उनलाई ५ नाभेभेम्बर १९९३ म राष्ट्रपति फारुक अहमद लेघारीले बर्खास्त गरे । मुस्लिम समुदायम महिलाले राजनीति गरेका त्यती राम्रो मानिदैन । उनी राजनीतिका कारणले आठ वर्ष देश बाहिर बसिन् ।स्वदेश फर्केको दुई महिना नपुग्दै अतिवादीहरुले एक आत्मघति विस्फोट गराई उनको हत्या गरे । २७ डिसेम्बरका २००७ मा पाकिस्तानकी पूर्वप्रधानमन्त्री बेनजिर भट्टोको हत्या भयो ।

शक्तिशालि र धनी परिवारमा जन्मेकी भुट्टो साम्राज्यवादको पतनपछि सिर्जिएको मुस्लिम देशमा निर्वाचित प्रथम महिला प्रधानमन्त्री थिइन सत्तामा रहँदाको बेनजिरको रेकर्ड र mर्किए यताका उनका विरोधाभासपूर्ण क्रियाकला (एकैछिन् जनरल मुसर्रफविरुद्ध उभिने र लगत्तै तानाशाहलाई ठिकै जस्तो ठान्ने) र वास्तविक उद्देश्य भन्दै नभन्ने बानीले गर्दा पाकिस्तानीहरुमाझ उनीबारे आशा र आशंका उत्तिकै उब्जिएका थिए ।

विश्वविद्यालयहरु हार्वर्ड अक्फिोर्डमा पढेकी भुट्टोले वाशिङटन र लन्डनको सदभाव पाइन् । पहिलोपटक १९५५ दखि १९९० सम्म् र फरी १९९३ देखि १९९६ समम् प्रधानमन्त्री भएकी भुट्टौ ले पदममा रहँदा प्रायः जे पायो त्यही ढंगमा काम गरेको उनलाई आरोप लगाइयो ।

सार्वजनिक पदमा रहँदा स्पष्ट हिसावलेकाम नगरेको बारे उनलाई प्रश्नहरु गरियो र पाकिस्तानबाहेक स्वीट्जरल्याण्ड, स्पेन र व्रिटेनमा मुद्दा चलाइयो । भुट्टो निडर र हठी नेतृ थिइन् । जसले पार्टीमा दह्रो पकड राखेकी थिइन् । भुट्टोले प्रायः आफूलाई आफ्ना पिताको उत्तराधिकाीको रुपमा हेरिन् र बुवाले आफूलाई कसरी इन्दिरा गान्धीदेखि जोआन अफ सार्कजस्ता महिला नेतृत्वबारे पढ्न उक्साएका थिए भनी उल्लेख गर्ने गर्थिन् ।

ठूला आकांक्षाको अवधारणालई पछ्याउँदै भुट्टोले आफूलाई पाकिस्तान पिपुल्स पार्टीको आजीवन अध्यक्ष घोष्णा गरिने । लोकतान्त्रिक विचारमा आधारित संस्थाका लागि त्यो केही अनौठोजस्तो लाग्ने पद् थियो । अर्को कुरा १९९० को सुरुतिर उनले पार्टीमा लोकतन्त्रका लागि आमा नुसरत भुट्टोसँग झगडा गरेको समेत स्वीकारेकी थिइन् । शनिवार रातिको एउटना कुटनैतिक रिसेप्सन पार्टीमा भुट्टोले आफू कसरी बढार्यचढाई गर्न सक्छु भन्ने देखाएकी थिइन् । उनी फर्किदा कराँचीमा ३० लाख मानिस आएको उल्लेख गर्दै भुट्टोले त्यो सबैभन्दा ऐतिहासिक ¥याली भएको बताइन् ।

रावलपिण्डीमा आयोजित चुनावी सभालाई सम्बोधन गरी फर्कने क्रममा उनीमाथि आक्रमण भएको थियो । पहलिे उनीमाथि गोली र लगत्तै आत्मघाती विस्फोट भउको थियो । गोली लाग्दा भुट्टो भाषण सिध्याएर कारबाट हात हल्लाउँदै थिइन् । प्रत्यक्षदर्शीका अनुसार बुलेटप्रफ कारको आकाशतिर खुल्ने झ्यालबाट निस्केर उनी समर्थकहरुलाई अभिवादन गर्दै थिइन् । कार ५० मिटरजति अघि बढ्न नपाउँदै विस्फोटमा परकेो थियो । आक्रमणमा परी गम्भीर घाइते भएकाी भुट्टोलाई अस्पताल पु¥याइएको ३५ मिनेटमा प िमृत घोषित गरिएको थियो । चिकित्सकहरुले साँझ ६ः१६ मा उनलाई मृत घोषित गरको थिए । उनलार्य नजिकैबाट गोली हानिएको थियो । गोली लागेकी भुट्टो विस्फोटनबाट थप घाइते भएकी थिइन् । चिकित्सकहरुका अनुसार उनको टाउँकोमा गम्भीर चोट लागेको थियो ।

पाकिस्तानकी लोकप्रिय नेतृमाथिको उक्त आक्रमणमा कम्तीमा अरु २२ व्यक्ति मारिएका थिए । राजधानी इस्लामावादसँगको शहर रावलपिण्(डीमा आयोजित उक्त सभामा भुट्टोका साथै उनका हजारौ समर्थक भेला भएका िथए ।

विस्फोटपछि घटनास्थलमा वीभत्स रक्तपात देखिएको थियो । सर्वसाधारणका कपडा, जुत्ता र टोपीहरु सडकमा छरपस्ट थिए । प्रत्यक्षदर्शीलाई उद्घृत गर्दै सीएनएनले जनाएअनुसार आक्रमणकारीले आफूसहित विस्फोट गराउनु अघि भुट्टोको घाँटी र छातीमा गोली प्रहार गरको थिए । पूर्वप्रधानमन्त्रीको हत्यालगत्तै पाकिस्तानभर व्यापक विरोध प्रदर्शन भएका थिए । ाति अबेरम्म सडकहरुमा आगजनी प्रदर्शनहरु भए । विरोध प्रदर्शन हिंसात्मक बन्दै गएपछि रक्षास्थिति कडा पारिएको थियो , प्रायः मोवाइल नेटवर्क बन्द भएका थिए । कराँधीलगायत केही शहरमा सडकहरु जाम भएको पनि थियो । भुट्टोलाई मृतथ घोषणा गर्दासम्म अस्पतालमा हजारौंको भीड लागिसकेको थियो । रुष्ट समर्थकहरुले अस्पतलाका झ्यालका सीसा फुटाउन थालेपछि प्रहरीले उनीहरुमाथि बल प्रयोगथ गरी अस्पताल नियन्त्रणमा लिएको थियो । आक्रोशित जनसमूहले त्यही छाती पिट्दै राष्ट्रपति मुर्सफविरुद्ध नाराबाजी गरेका थिए । कैयौ प्रदर्शनकारील े मुसर्रफ कुकुर भन्दै चिच्याएका थिए । राष्ट्रपति मुसर्रफले आक्रमण आत्मघाती बमबाहकले गरेको उल्लेख गर्दे त्यसको निन्दा गरको थिए । उनले पाकिस्तानका तीन दिनको शोक घोषाण गरेका थिए । बेनजिरलाई मुसरर्रफसँग सम्झौता गराउन र अक्टोबर १८ मा उनलाई पाकिस्तान फर्काउन महत्वपूर्ण भूमिका खेलेको अमेरिकी सरकाले हत्यको निन्दा गरको थियो । अमेरिकी राष्ट्रपति जजर्न डब्लु बुसले भने–पाकिस्तानको लोकतन्त्रलाई नजरअन्दाज गर्न खोज्ने हत्यारा उग्रवादीहको कायर क्रियाको संयुक्त राज्य अमेरिका भत्र्सना गछ) ।’

सम्पादकीय......

विद्यार्थी र पत्रकािरता क्षेत्र

‘आजका विद्यार्थी भोलिका सुनौला विहानी हुन्’ यो भनाईलाई आत्मासाथ गरेर जानु पर्छ । बर्तमान भूटानी शरणार्थी विद्यार्थीको आवश्यकता हो । त्यसैले हामी जहाँ भए पनि सकारात्मक विचार लिएर जानुको साथै काम गर्नु पर्छ, अनि मात्र सफलताको शिखर पुगिन्छ ।

दुई दशक शौक्षिक यात्रामा आज सम्म सातवटा शिविरको विद्यालयले पत्रिका आफ्नै प्रयासमा प्रकाशन गरेको थिएन तर १९९२ देखि २०१० को अन्तराल पछि न्यु हराइजन एकाडामीले खबर मासिक समाचार पत्र प्रकाशनमा ल्याउन सफल भएको छ ।

यो एउटा भुटानी शरणार्थी विद्यार्थी पक्षको निम्ति ठुलो उपलब्धी भएको अनुभव गर्दै गर्वले छाती फुलाउनु स्वाभाविक नै हो । तर कुनै काम थालनी गर्न मात्र हैन त्यस काम लाई निरन्तरता दिन सक्नु ठूलो काम मानिन्छ ।

तसर्थ सम्पूर्ण विद्यार्थीहरुको जीवनमा पत्रकारीताको क्षेत्र नितान्त आवश्यक छ आफुले समुदाय माझ राख्न नसकेको कुरा एउटा कागजको पन्नामा लेखेर प्रस्तुत गर्न सकिन्छ । खबर पत्रिका विद्यार्थीहरुको शौक्षिक र सृजनशिलतालाई सधैभर विकास र संरक्षण गर्नको लागि स्थापना भएको हो ।

तपाईहरुको पवित्र मन भित्र कुनै त्यस्तो छ भने आजै देखि आफ्नो पत्रिका संझी सर–सल्लाह, प्रतिक्रीया र सहयोग दिनु नभूल्नु होला ।

समाज परिवर्तनमा विद्यार्थीको भूमिका

सृजन क्षेत्री

‘आजको विद्यार्थी नै भोलिका कर्णधार हुन् ।’ यो भनाइबाट नै विद्यार्थी जीवनको महत्व उदघाटित हुन्छ । आजको एउटा विद्यार्थी भोलिको सिङगो समाज, राष्ट्र र विश्व हाक्ने नेत्रीत्व हो, इन्जीनियर हो, डाक्टर हो, वैज्ञानीक हो आदी हो । यस अर्थमा युवा विद्यार्थी नै सिङगो समाज, राष्ट्र र विश्व बदल्न सक्ने शक्ति हो । सम्पूर्ण विश्वको भविष्य युवा विद्यार्थीको जिम्मा हो ।

हाम्रो जस्तो युगौ देखि सामान्ती अन्धविश्वास र कुसंस्कारले भरिभराउ भएको समाजमा २१ औ शतावदी अनुरुपको सचेतना र संस्कार विकास गर्ने ससवद्यार्थीहरुको धेरै महत्वपूर्ण र ठुलो भूमिका हुन्छ । किनकी युवा विद्यार्थीहरुमा नै नयाँ नौलो चेतना र संस्कृति आत्मासात गर्ने इच्छा शक्ति हुन्छ । यिनैले नै परिवर्तनलाई सहझै अंगाल्ने हिम्मत गर्न सक्छन् । त्यसैले संसारका सबै जसो परिवर्तनमा युवाहरु नै अग्रपक्तिंमा उभिदै आएका छन् र भविष्यमा पनि उभिरहने छन् । यो सत्यबाट विद्यार्थीहरु कहिले पछि हट्ने छेनन् ।

विश्वको हरेक इतिहहासले के कुराको पुष्टी गरेको छ भने संसारका प्रत्येक देशहरुका ठुला–ठूला आमूल परिर्वतनका घटनाहरु मुख्य रुपमा युवा विद्यार्थीहरुको सक्रीया सहभागिता मा सम्पन्न भएका छन् । विश्व चर्चित फान्सेली क्रान्ति होस् या रुस, चीन र भारतीय स्वतन्त्रता आन्दोलन यी सबै आन्दोलनमा सचेत युवा विद्यार्थीको नै धेरै ठुलो भूमिका थियो ।

हाम्रै देश भुटानको आन्दोलनलाई हेर्ने हो भने पनि सन् १९८९ मा काङलु“ङ कलेजमा विद्यार्थीहरुले वाङ चुँक राजतन्त्र विरुद्ध आवाज उठाएका हुन् ।

काङलुङ (सेरवचे) कलेजका सचेत विद्यार्थीहरुको पहलमा भूटान विद्यार्थी संघको स्थापना गरेर निरकुशं राजतन्त्तको विरुद्ध सबै भन्दा पहिलो आन्दोलनको झण्डा उठाएका हुन् ।

तर हाम्रो हकमा भने यतिखेर धेरै चुनौतिहरु पर्खाल झै खडा छन् । जसलाई हल गर्न सजिलो छैन । दुई दशक लामो शरणार्थी जीवन वितिसकेको छ । जसबाट धेरै तितो सत्य उत्धारित भएका छन् । एकातिर देश खोसिएको छ भने अर्को तिर भविष्य अन्धकार छ । जे ने तेने शिक्षा आर्जन भएको छ । तर ठोस केही छैन । होस पनि कसरी जब राष्ट्रियता नै नभए पछी अझ बढी प्रश्न कहाँ उढेको छ भने नेपालको शिक्षा नीतिको आधारमा पढाइका विद्यार्थी पुर्नवासको नाममा अमेरिका र युरोपका देशहरुमा अंशबाडे झै बाडिए पछि कसरी त्यहाँको समाजमा घुलमील र प्रतिस््रधा गर्न सक्छन् ? यस सन्र्दभमा युवा विद्यार्थी नै सबै भन्दा सहज र चाडो घुलमिल हुन सक्छन् ।

यसरी हरेक इतिहास र तथ्यहरुले युवा विद्यार्थी नै पविर्तनका बास्तविक संबाहक हुन भन्ने पुष्टि गरेका छन् । यस अर्थमा विद्यार्थीको भूमिका आज नि त्यति कै छ तर कतिपय युवा विद्यार्थीहरुमा शरणार्थी बन्नु नै अभिशाप लागेको छ खासगरी शरणार्थी जीवन ब्यतित गर्दा आइपर्ने गाह्रो अप्ठ्यारो र अभावले आम रुपमा निराशा र आक्रोश पैदा गरेको छ । जसको प्रतिफल समाजमा विकृति विसगति बडेर गएको छ । लागुऔषध दुवेसनी बड्दो अवस्थामा छ । अनुशासन र नैतिकताका शिक्षा एक पछि हर्को गर्दै कमजोर बन्दै गइरहेको छ । यो सव युवा विद्यार्थीहरुले आफ्नो शक्ति र भूमिका नबुझेर गरिरहेको छन् ।

यदी सकारात्मक र आशावादी भएर हेर्ने हो भने संसारका अन्य युवा सरह हामी पनि केही गर्न सक्छौ । हाम्रा हातहरु पनि त्यति कै सिर्जनशील छन् । हामी उतस्कैककक सक्षम छौ । त्यसैले आउनुहोस् युवा विद्यार्थी काँधमा काँध मिलाई समाज परिवर्तन गर्न लागि परौ ।

नाटक प्रदर्शन

शनिश्चरेशिविर÷विश्व खाद्य कार्यक्रमको आर्थिक सहयोगमा सामाजिक जनचेतना विकास समूह एसएडीजीले भुटानी शरणार्थी शिविर शनिश्चरेमा अगस्ट १४ तारिकका दिन सडक नाटक प्रदर्शन गरेको छ ।

असुरक्षित यौन सम्पर्क, लागुपदार्थ दुब्र्यसनी, मानव बेचविखन, एचआईभी एड्सलगायत विषयमा सचेतनाका लागि नाटक प्रदर्शन गरिएको एसएडीजीका कार्यक्रम संयोजक श्याम सापकोटाले बताए । एसएडीजीका कलाकारद्वारा देखाइएको उक्त नाटक शिविरको करिब चार स्थानमा प्रदर्शन गरिएको थियो । नाटक प्रदर्शन युवा मैत्री केन्द्र शनिश्चरेले सहयोग गरेको थियो ।